Ik keek net naar een aflevering van Spitsbroers en ben helemaal van mijn stuk gebracht. Ik hou niet van voetbal, integendeel. Maar dit is zo’n mooie serie! Je zou er bijna van beginnen houden. Als hsp beleef ik alles dan ook écht mee; de spanning voor ze kampioen spelen, het overgeven voor de match, de frustratie die ze kwijt moeten, de tranen die ze laten en de opluchting en blijdschap als ze gewonnen hebben. Ondertussen krijg ik ook de gevoelens over van de alleenstaande papa, met zijn zoontje die een zware chemo kuur moet ondergaan. Ik ben een wrak en vraag mij zelfs af hoe ik de rest van de dag moet doorkomen, ik worstel met al die gevoelens van deze (zelfs) fictieve personen. Het is zo écht.
Soit, waar ik op wil terugkomen heeft niets te maken met hoogsensitiviteit, maar eerder met mentale kracht. Voetballers zijn een mooi voorbeeld van sterke mentale krachten. Zij moeten er niet alleen fysiek staan, maar mentaal even goed. Deze serie geeft dat zo mooi weer. We kunnen zoveel verwezenlijken met onze gedachten, maar zo weinig mensen hebben hier kennis van. Telkens als ik dit aanhaal in een coaching sessie, zijn mijn coachees verbaasd en trekken ze dat in twijfel.
Topsporters zijn hier bijna full time mee bezig. Ze visualiseren op voorhand elke move die ze gaan maken en zien zichzelf winnen, vooraleer ze 1 stap hebben gezet. Prachtig toch. Geloven in jezelf is ontzettend belangrijk. We besteden met zen allen veel geld en tijd om er fysiek beter van te worden. We fitnessen erop los, onze spieren krijgen heel wat te verduren. Maar waar blijft de mentale fitness?
Helaas krijgen steeds meer mensen te maken met depressies, burn-out en tal van andere mentale ziektes. Deze proberen we ‘op te lossen’ of te stabiliseren met het nemen van pilletjes. Al dan niet met succes. Veel van deze ziektes kunnen vermeden worden als er meer tijd en aandacht naar ons denken zou gaan. Het wordt tijd dat er beseft wordt dat onze mentale gezondheid minstens even belangrijk is als onze fysiek. Zonder dat zijn we niets.