Als ik mezelf toon zoals ik echt ben, en andere mensen zien of voelen dat, vinden mensen mij dan wel goed genoeg? Willen ze dan nog met mij omgaan? We kennen volgende gevoelens allemaal wel; Ik ben niet goed genoeg, niet dun genoeg, slim genoeg, rijk genoeg,.. Om echt connectie te maken met mensen moeten we toestaan om écht gezien te worden. Kwetsbaarheid verbindt. We moeten de moed hebben om imperfect te zijn.
Als we eerst lief zijn voor onszelf en dan pas voor anderen, bereiken we zoveel meer.
Mensen die zichzelf heel graag zien, laten los wie ze denken te moeten zijn en worden gewoon zichzelf. Ze zijn authentiek. Zo dien je je absoluut op te stellen om connectie te kunnen maken met anderen. Zij omarmen hun kwetsbaarheid volledig en het maakt hen mooi. Het is niet per sé een comfortabel gevoel maar ook geen verschrikkelijk gevoel, wél nodig. Het is heel moeilijk iets te doen waar er geen garanties zijn, maar bvb investeren in een relatie die misschien wel of niet zal werken, is fundamenteel.
Je kwetsbaar tonen is moedig.
Enkele voorbeelden van je kwetsbaar opstellen; hulp vragen aan je man/vrouw als je ziek bent, het initiatief nemen om te vrijen, iemand uitvragen, afgewezen worden, ontslagen worden of iemand ontslagen, wachten tot de dokter terug belt,… Dit is de wereld waar we in leven. We ondergaan dit allemaal en verdoven onze emoties.
Dit zijn de gevolgen; we gebruiken veel verdovende medicatie, drinken teveel, gokken en hebben daardoor schulden,..
Het ergste aan heel dit verhaal is dat we niet kunnen selecteren welke emoties we verlammen. Je kan niet zeggen deze emoties wil ik voelen en die andere niet. Je kan ze niet verlammen zonder de andere te verlammen, we verlammen plezier, dankbaarheid en geluk helemaal mee, daardoor voelen we ons terug miserabel en gebruiken we weer verdovende middelen. Het is een vicieuze cirkel geworden. We moeten te weten komen waarom en hoe we verlammen.
We proberen alles wat onzeker is zeker te maken, maar misschien moeten we net die onzekerheid omarmen.
We zijn bang om ons kwetsbaar op te stellen, dus we doen ons voor alsof we perfect zijn, maar het werkt niet. We moeten onze kinderen leren dat imperfect zijn helemaal ok is. We moeten hen vertellen dat ze het waard zijn om geliefd te zijn en ergens bij te horen, ook al zijn ze niet perfect, dat ze gewoon zichzelf moeten zijn en dat is goed genoeg.
We gedragen ons alsof onze acties geen effect hebben op mensen, maar dat hebben ze wel. We moeten ons leren excuseren, voor onze gevoelloze daden en woorden. We moeten onszelf laten zien, op een dieper niveau, ons kwetsbaar opstellen en liefhebben met ons hele hart, ook al is er geen garantie. Geloof dat jij genoeg bent, zoals je bent. Wanneer je vanuit die gedachte vertrekt, leer je luisteren in plaats van te roepen. Zo worden we vriendelijker en liever voor de mensen rondom ons en voor onszelf.
Kwetsbaarheid is GEEN zwakte.
Je Life Coach
Voor vragen mail mij hier.